Na pierwszym froncie

Dobrze, że obok profilu "anty" (antyaborcyjny, anty in vitro, antygejowski, antygender...) kształtują się też profile "pro": pro-life, napro..., prorodzinne.

Tak konieczny jest Kościół, który stoi na straży godności człowieka i wzywa świat do nawrócenia z tej bezdusznej drogi, u której kresu jest krew niewinnych, błoto wyuzdania i samozagłada. Symptomy tego kresu już coraz wyraźniej odczuwamy.

"Z Maryją wierzę w Syna Bożego - jak św. Maksymilian i jak bł. Karolina". Hasło to uświadamia mi, jak ważnym i bezcennym darem jest wiara.

Nie boskie serce i nie całkiem takie święte zdaje się być "intronizowane" w ludzkich sercach i propagowane przez osoby, które potrafią do tego wykorzystać "wszelkie środki", także te niegodziwe.

Wrzesień nie tylko rozpoczyna nowy rok szkolny, ale też przypomina o wojnie, która przyniosła taki ogrom cierpienia i niespotykane żniwo śmierci z powodu nienawiści, uprzedzeń rasowych i wyznaniowych.

Chwytamy się każdej nadziei, nawet wbrew nadziei, bo nie da się żyć w beznadziei. Stąd może tak łatwo nas oszukać poprzez dawanie obietnic bez pokrycia, często absurdalnych i niemożliwych do realizacji?

Ostatnio narasta ateistyczna agresja wobec wszystkiego, co chrześcijańskie, mnożą się ataki na osoby, które publicznie przyznają się do wiary katolickiej.

Chociaż podobno żyjemy w "państwie świeckim", to jednak już od początku grudnia - a w wielu miejscach i wcześniej - w sklepach czy innych publicznych punktach usługowych słychać śpiew kolęd, widać choinki, bombki i inne ozdoby bożonarodzeniowe. Jakoś to nie przeszkadza politycznie poprawnym akatolikom.

Istnieje niepisany dogmat, że państwo świeckie jest jedynym i najlepszym modelem funkcjonowania demokratycznej społeczności.

Przerażająca bezradność, poczucie krzywdy i niesprawiedliwości, żal i strach przed tymi, którzy mają władzę i mogą z niej skorzystać - te wszystkie uczucia, które być może wypełniają niejedno ludzkie serce, nie były także obce uczniom Jezusa.

Kiedy w miesiącu Maryi, Królowej Polski, ogłaszano akt Konstytucji 3 Maja, ograbiona Rzeczpospolita dogorywała. Wielu było takich, którzy maksymę sienkiewiczowskiego Radziwiłła wcielało w życie: "kto kona, to mu krewni poduszkę spod głowy wyszarpują, ażeby się dłużej nie męczył".

...chciałbym jednak prosić by mnie też nikt nie traktował z pogardą.

Kościół pozostaje najbezpieczniejszym miejscem dla wychowania dzieci.